مدیر کیفی آزمایشگاه غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: یکی از مواردی که سلامت مواد خوراکی و آشامیدنی را به خطر می اندازد آلودگی های شیمیایی و میکروبی ازجمله فلزات سنگین است.

مدیر کیفی آزمایشگاه غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: یکی از مواردی که سلامت مواد خوراکی و آشامیدنی را به خطر می اندازد آلودگی های شیمیایی و میکروبی  ازجمله فلزات سنگین است.

به گزارش روابط عمومی معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی یاسوج،‌ محمد رضا جاهدان، اظهار کرد: یک دسته از آلودگی‌های شیمیایی مربوط به فلزات سنگین موجود در ماده خوراکی و آشامیدنی است که سبب بروز مسمومیت‌های مزمن، بیماری‌های ژنتیکی و سرطان زایی می شود، ضمن اینکه در برخی موارد، به علت عدم استفاده از تجهیزات تولید مناسب و آموزش تولید کننده، امکان آلودگی‌های فلزی نسبت به کشورهای اروپایی افزایش یافته است.

وی با اشاره به راه‌های ورود آلاینده‌های شیمیایی به خوراکی و آشامیدنی، بیان کرد: استفاده از مواد اولیه نامناسب، مثل گندمی که فلزات سنگین را از خاک جذب کرده، نمک نامناسب و آب آلوده، استفاده از وسایل و تجهیزات فرسوده جهت برداشت، فرآوری و تولید خوراکی و آشامیدنی و آلودگی های ثانویه در حین تولید،  بسته بندی و نگهداری نامناسب از جمله این راه هاست.

مدیر کیفی آزمایشگاه غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی یاسوج اضافه کرد: استفاده از مواد اولیه نامناسب مثل گندم آلوده، نمک، جوش شیرین و آبهای سخت در تهیه نان و قرار گرفتن واحد تولیدی در کانون های آلودگی محیطی و مراکز پر جمعیت و پر ترافیک نیز از دیگر دلایل آلودگی به شمار می روند.

جاهدان تصریح کرد: استفاده از خطوط تولید مدرن که جنس آلیاژهای بکار رفته در آنها مناسب با فرآوری در حرارت های بالا باشد می تواند به کاهش آلودگی کمک شایانی کند.

وی در ادامه با اشاره به نامناسب بودن تجهیزات تولید مواد خوراکی و آشامیدنی در ایجاد آلودگی ، ابراز کرد: استفاده از فرهای پخت با مشعل های غیر استاندارد (مستقیم) و استفاده از سوخت های آلی در فرها و.... و افزایش ترکیبات حلقوی آروماتیک، سطح تماس زیاد و مدت تماس طولانی مواد خوراکی و آشامیدنی با سطوح تجهیزات تولید و  افزایش امکان خوردگی سطوح و تسمه نقاله تجهیزات در اثر حرارت بالا و طولانی بودن مدت کارکرد و استفاده از تجهیزات که از آلیاژهای نامرغوب تهیه شده اند،‌ ازجمله تجهیزات نامطلوب مواد خوراکی است.

مدیر کیفی آزمایشگاه غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی یاسوج امکان آلوده شدن به روغن های معدنی طی فرآیند تولید را از دیگر این موارد ذکر کرد و افزود:  استفاده از چنگک ها و وسایل فلزی نامناسب که در حین تولید با مواد خوراکی و آشامیدنی تماس دارند، نیز می توان اشاره کرد.

    جاهدان یادآور شد:  از جمله آلاینده های فلزی مواد خوراکی و آشامیدنی می توان به سرب، ارسنیک، جیوه، کادمیوم، نیکل، مس، آلومینیوم، آهن و قلع اشاره کرد؛ به علاوه در اثر شرایط کشت و آبیاری نامناسب همه این فلزات می توانند به مواد اولیه منتقل شوند که در این صورت آلودگی مستقل از فرآیند تولید است.

وی همچنین با اشاره به خطرات آلاینده های فلزی، تخریب DNA و افزایش ریسک ابتلا به سرطان، تأثیر بر بافت کبد، کلیه، استخوان، قلب و مغز، اختلال در چرخه های آنزیمی، تغییر روندهای متابولیسم و سرانجام رسوب در بافت‌های مختلف بدن و بروز مسمومیت‌های مزمن  را از مضرات مسمومیت با یون‌های فلزی اعلام کرد.

انتهای پیام/